MIL-STD 1916 چیست؟
MIL-STD 1916 چیست؟
یک استاندارد نظامی است که روشهای ترجیحی برای پذیرش محصولات و خدمات توسط دولت آمریکا را تعیین میکند. این استاندارد در تاریخ ۱ آوریل ۱۹۹۶ تصویب شد و هدف آن این است که تشویق کند تامینکنندگان دفاعی و سایر سازمانهای تجاری که کالا و خدمات به دولت آمریکا ارائه میدهند، به جای استفاده از نمونهبرداری مقرر، از روشهای کنترل فرآیند (پیشگیری) کارآمد و موثر استفاده کنند .
کاربرد این استاندارد برای حمایت از حرکت دور از استراتژی بازرسی مبتنی بر سطح کیفیت قابل قبول (AQL) به سمت پیادهسازی یک استراتژی پیشگیرانه شامل یک سیستم کیفیت جامع، بهبود مستمر و شراکت با دولت است. موضوع اصلی شراکت بین وزارت دفاع و تامینکننده دفاع است، با صلاحیت لازم هر دو طرف، و منفعت مشخص از فرآیندهای قادر به تولید محصولات و خدمات با کیفیت بالا و پایدار است. هدف این است که یک فضای مناسب ایجاد کند که هر عدم انطباق فرصتی برای اقدام اصلاحی و بهبود باشد به جای این که سطح کیفیت قابل قبول قرارداد معیار کافی باشد .
برای استفاده از این استاندارد، باید مراحل زیر را طی کنید:
۱. تعیین نوع فعالیت: تولید، خدمات، نصب یا تعمیر.
۲. تعیین نوع روش پذیرش: کنترل فرآیند، نمونهبرداری، بازرسی ۱۰۰ درصد یا تست.
۳. در صورت استفاده از کنترل فرآیند، روشهای مناسب برای نشان دادن قابلیت فرآیند و نظارت بر آن را انتخاب کنید.
۴. در صورت استفاده از نمونهبرداری، نوع طرح نمونهبرداری (ساده، دودوئی، تجمعی یا دوگانه) و پارامترهای آن (حجم نمونه، حجم دسته، سطح کيفيت قابل قبول و خطای نوع اول و دوم) را مشخص کنید.
۵. در صورت استفاده از بازرسی ۱۰۰ درصد یا تست، روشهای مناسب برای انجام و مستندسازی آنها را تعیین کنید.
۶. نتایج پذیرش را ثبت و گزارش کنید .
برای درک بهتر این استاندارد، مثال کاربردی زیر را در نظر بگیرید.
فرض کنید شما یک شرکت تولید لوازم خانگی هستید و قصد دارید 1000 عدد سشوار را به یک ناوگان نظامی تحویل دهید. شما میخواهید با استفاده از MIL-STD 1916، نحوه نمونهبرداری و تست سشوارهای خود را مشخص کنید.
برای این منظور، شما باید مراحل زیر را طی کنید:
تعریف سطح کیفیت قابل قبول (AQL):
AQL به معنای درصد حداکثر نقصهای قابل قبول در یک دسته محصولات است. برای مثال، اگر AQL را برابر 1 درصد در نظر بگیرید، به این معنی است که شما حاضر هستید که در هر 100 عدد سشوار، حداکثر 1 عدد نقص داشته باشید. AQL را باید بر اساس استانداردهای صنعت، خواسته مشتری و هزینه تولید تعیین کنید.
تعریف سطح کيفيت غيرقابل قبول (RQL):
RQL به معنای درصد حداکثر نقصهای غیرقابل قبول در یک دسته محصولات است. برای مثال، اگر RQL را برابر 10 درصد در نظر بگیرید، به این معنی است که شما قبول نمیکنید که در هر 100 عدد سشوار، بیش از 10 عدد نقص داشته باشید. RQL را باید بر اساس خطرات و پیامدهای نقص محصولات تعیین کنید.
تعریف ریسک مشتری و تولیدکننده:
ریسک مشتری به معنای احتمال این است که شما یک دسته محصولات با کیفیت پایینتر از AQL را به عنوان قابل قبول تشخیص دهید و به مشتری تحویل دهید. ریسک تولیدکننده به معنای احتمال این است که شما یک دسته محصولات با کیفیت بالاتر از RQL را به عنوان غیرقابل قبول تشخیص دهید و از تحویل آن به مشتری خودداری کنید. هر دو ریسک را باید بر اساس سطح تحمل خطا و هزینههای ناشی از آن تعیین کنید.
انتخاب روش نمونهبرداری:
MIL-STD 1916 شامل چهار روش نمونهبرداری است: روش A (بر اساس سطح کيفيت قابل قبول)، روش B (بر اساس سطح کيفيت غيرقابل قبول)، روش C (بر اساس سطح کيفيت قابل قبول و غيرقابل قبول) و روش D (بر اساس سطح کيفيت قابل قبول و غيرقابل قبول با استفاده از نمودار OC). هر روش، شامل جداول مختلفی است که بر اساس تعداد مجموع نقصها، تعداد نمونههای لازم و تصميم قبول يا رد دسته محصولات را مشخص میکند. برای انتخاب روش مناسب، باید عوامل مختلفی مانند حجم تولید، نوع نقص، هزینه تست و زمان لازم را در نظر بگیرید.
اجرای نمونهبرداری و تست:
بر اساس روش و جدول انتخاب شده، شما باید تعداد مورد نظر سشوارها را به صورت تصادفی از دسته کل انتخاب کنید و آنها را با استفاده از معیارهای کیفیت مورد نظر تست کنید. سپس، بر اساس تعداد نقصهای شمارش شده، باید تصميم بگیرید که دسته محصولات را قبول یا رد کنید.
بهبود فرآیند تولید:
در صورتی که دسته محصولات را رد کنید، باید علت نقصها را شناسایی و رفع کنید. همچنین، باید فرآیند تولید خود را با استفاده از ابزارهای کنترل کیفیت مانند چارتهای کنترل، آناليز علّي-اثري، آزمون فشار و … بهبود بخشید.
موارد مرتبط:
خانه ; Microsoft Dynamic ، ERP ، برنامه ریزی تولید . برنامه ریزی عملیات و زمان سنجی ،زمان سنجی . چالش زمان سنجی ، اهمیت تولید مبتنی بر PPC ، عوامل موثر در برنامه ریزی تولید ، استاندارد MIL-STD 1916